Portfolio retreat Italië
Amsterdam - Pisa
Tjonge wat heb ik hier lang naar uitgekeken. Dat is echt voor mij iets wat ik altijd al wilde en wat op mijn bucketlist staat.
Hoewel ik er al heel lang naar uitkeek, durfde ik ook niet 100 procent te geloven dat ik dat ook echt ging waarmaken. Er kan altijd iets tussen komen.
Maandagavond was ik ziek. Ik had foto's ingetrokken en een tijdje gekeken naar de flitsbeelden. Toen ik Travel wat later aaide en voorover boog, ging het mis. De wereld draaide om me heen. Dat duurde even en even later gebeurde het weer. Ik ben naar boven gestrompeld ik herkende het niet. Na een nachtje rust, was dat gedraai gelukkig weg, maar op school werd het me duidelijk. Mijn sinussen waren aan het drukken en ik dacht dat ik toch nog maar beter even langs de dokter kon gaan voor een kuurtje. Zo n evenwichtsstoornis kan ik niet gebruiken daar in het mooie Italië.
Ik ben een kuurtje rijker en ik kreeg pillen mee voor mijn verkoudheid die nog erg vast zit.
Vanmorgen op tijd opgestaan, laatste dingen bij elkaar geraapt en met N en R zijn we in de auto gestapt om N op te halen, die ook mee gaat naar Italië.
We zijn wat eerder vertrokken en waren dus ook ruim op tijd bij het vliegveld.
Daar moest ik afscheid nemen van R en N en samen met N liepen we de luchthaven binnen.
Ons vliegtuig had wat vertraging en mijn god daar baal ik van, omdat ik nu (3 kwartier) minder bij ...
We hebben koffie gedronken en wat gegeten, tegen belachelijke prijzen en toen zijn we naar de gate gelopen waar ook de andere vrouwen stonden. Niet moeilijk om ze te vinden, we hoefden alleen maar te kijken wie er veel bagage bij zich had, vol met camera's, lenzen en de rest van de toebehoren..
We hebben handjes geschud, maar mijn hoofd is een beetje blurry, want al die namen...ben ik allang weer vergeten.
Intussen is de daling naar Pisa alweer ingezet, ik heb wat proberen te slapen, maar het vriendelijke meisje naast mij stoot steeds met haar elleboog tegen mij aan, om de zoveel minuten en daar word ik minder vrolijk van. Ze zit breed met haar armen over beide stoelleuningen en af en toe kan ik het niet laten om er per ongeluk een tik te geven. Ze moet maar niet in mijn ruimte komen en me wakker maken.
Nog even doorzetten en dan genieten...
Trots dat ik dat alleen ga doen, iets voor mezelf, voor mijn zelfvertrouwen goed is en vooral hoop ik 1000'den foto's te maken op de meest geweldige en romantische locatie. Kijk er zo naar uit...
We zijn er bijna!
Liefs Tas
Kommentare