Het lastige is dat ik op voorhand niet weet wat er allemaal komen gaat. Dat blijf ik een moeilijk punt vinden.
Natuurlijk heb ik al boekingen staan, ik mag weer een aantal bruiloften doen, ook als second shooter voor Zenn-creations waarmee ik samenwerk.
Afgelopen oktober heb ik op een trouwbeurs gestaan, waar heel het gezin bij betrokken was. R voor het ontwerp en opbouw van mijn stand (was ik heel blij mee!) en P en N waren mijn assistenten op de beurs en die deden dat maar wat goed. Ook dat was echt iets waar ik veel geld en moeite heb ingestoken en waar ik met veel plezier op terugkijk. Het heeft alleen tot nu toe nog geen rechtstreekse nieuwe klanten opgeleverd en daarmee heb ik deze week besloten mijn plekje in oktober 2024 op te geven. Het heeft me wel naamsbekendheid gegeven en meer volgers op social-media, wat ook een doel was. Het was wel iets wat we gezamenlijk hebben gedaan en daar ben ik trots op.
Ik heb nieuwe cadeaubonnen ontworpen en hopelijk vinden meer mensen de weg om deze aan te kopen. Ik ben wel trots op mijn ontwerp, alhoewel Travel er niet meer opstaat.
Eigenlijk lopen de opdrachten wel en heb ik het idee dat de mensen mij weten te vinden. Sommige mensen en dieren heb ik al vaker mogen fotograferen en deze mensen komen terug, wat ik erg fijn vind, sommige vinden mij via mond op mond reclame en nu begin ik ook te merken dat mensen mij op een andere manier vinden (google?).
Dit jaar staan er minder bruiloften geboekt, maar nu heb ik weer meer aanvragen voor familieportretten en gezinsshoots. Ik heb een heel aantal trouwalbums mogen maken en het is fijn dat deze opdrachten in het najaar kwamen, zodat er toch inkomsten waren. Ik merk dat ik dit ook erg leuk vind om te doen.
Ik was uit mijn comfortzone, toen ik op een nieuwjaarsreceptie alle aanwezige moest fotograferen met studiomateriaal die niet van mijzelf was en waar ik in de lessen wel mee had geoefend, maar meestal samen had opgezet met medecursisten. Ik was er nerveus voor, heb extra tijd ingepland om daar al vroeg aanwezig te zijn en alles in gereedheid te brengen, maar I did it. Ik was zelf tevreden met mijn foto's en ik leg nog altijd de lat hoog voor mezelf en ben dat niet altijd.
Ik ben me nog steeds verder aan het ontwikkelen op de avond school en volg dit trimester een gedeelte van de 'echte' vakopleiding. Ik heb afgelopen periode 2 modules gevolgd. Hoewel ik erg veel heb bijgeleerd en de kijk van verschillende mensen naar je foto's je alleen sterker maakt, heb ik nu ervoor gekozen om 1 module te doen, een onderdeel van mijn einddiploma vakfotografie: belichtingstechnieken, wat ook eigenlijk het moeilijkste onderdeel is van fotografie. Ik heb module 1, 2, 3, 4 en 5 afgerond, daarnaast aan Lightroom Project gewerkt en een module Lightroom zwart-wit. Ik geniet ontzettend van ons clubje op de woensdagavond waar ook heel veel gelachen wordt. Heerlijk om met gelijkgestemden te mogen werken. Je weet wanneer het goed is als de tijd voorbij vliegt en dat is iedere les. De maandag heb ik laten vallen, omdat ook mijn werkdag is. Nu mis ik wel module 6 en 7 en hopelijk komt er nog voor mij de kans om dit nog wel te volgen, want de opleidingen gaan veranderen.
Ik hoop nog wel dat meer bruidsparen mij weten te vinden dit jaar, want dat vind ik echt het allerleukste. Ik hoop al meer aanvragen te krijgen zodat ik meer zicht heb op voorhand.....
Verder hoop ik ook dat er in onze gemeente weer klaprozen gezaaid worden, want in deze vakantie heb ik een oproep uitgezet om alvast een plaats te reserveren voor mei en ik heb nog maar weinig plaatsen over (misschien nog 2 afhankelijk van de kwaliteit van de bloemen en het weer, Dat vind ik wel gaaf dat er zoveel mensen direct spontaan reageerden op de foto's van onze hond hond Travel en mijn dochter in de klaprozen. De omstandigheden heb ik alleen niet in de hand, maar we gaan van het positieve uit. Binnen 24 uur had ik heel veel reacties.
Wat er verder nog komt....
In april ga ik iets van mijn bucketlist doen.
Ik ga een fotoreis maken naar Italië. Zo ontzettend gaaf en wat heb ik daar veel zin in. Iets wat ik zelfstandig ga doen, alleen op reis met mijn fototas en wat luchtige kleding. Het wordt een styled shoot. Dat wil zeggen dat er modellen in bruidskleding gaan rondlopen op de meest idyllische plek van de wereld ( tenminste als ik de brochure mag geloven?!) en dat er een paar gretige fotografen hun stinkende best gaan doen om de mooiste plaatjes te maken van hen. Als dat geen goede leerschool wordt, weet ik het niet meer. Het was niet goedkoop, maar R en ik hebben het erover gehad en omdat dit echt een droom voor mij was, hebben we gezegd dat ik ervoor moest gaan en ik hoop het weer terug te verdienen aan de hand van mijn nieuwe, (hopelijk) gave portfolio. Verder zullen die dagen ook in teken staan om innerlijke rust te krijgen, omdat het ook een retreat is voor mijzelf. Ik kijk hier zo ongelooflijk naar uit, dat ik eigenlijk nu niet blij durf te zijn. Op de foto's zag ik een weggetje die omhoog kronkelde, de berg op en omgeven was door cipressen, al zo geweldig mooi. Ik kijk er echt naar uit.
Liefs Natasja
Comentários